Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020

εδώ και καιρό

 υπάρχει ένας επισκέπτης στο σπίτι

καμιά δεν τον κάλεσε και κανένα δεν τον θέλει.

παίρνει παραπάνω χώρο οπ'όσο του δίνουμε

πότε τον ξεχνάμε πότε κάνει αισθητή την παρουσία του.

αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν θα φύγει.

μόνο η ένταση της υπαρξής του θα αλλάζει.


Η πορεία προς την ίαση δεν είναι γραμμική. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε έτσι.

Ο κόσμος δεν θα τελειώσει και εμείς θα βγούμε πιο δυνατές.

Σίγουρα διαφορετικές και με πολλά τραύματα που θα χρειαστούν πολλές ώρες ψυχοθεραπείας και ενδοσκόπησης.

Όλα μαζί πάλι. Το πένθος που έφυγες από την πόλη. Οι μνήμες που αυτό που ξύπνησε. Φεύγετε μακριά και εγώ είμαι εγκλωβισμένη σε προβληματικά μοτίβα.


Ήθελα απλά να έχω χρόνο να πενθήσω την προηγούμενη συνθήκη μας. Την ασφάλεια και την φροντίδα που μου έδινες. Και μετά θα γιατρευόμουν.

Αλλά είπαμε η ίαση θα έρθει εκεί που δεν την περιμένουμε και εκεί που όλα πάνε σκατά.

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

μονηηδονή

Ο έρωτας, λέει, συνδέεται με την απουσία.
Σε έμας υπάρχει άφθονος έρωτας και πολύ απουσία.

Δώσε μου επιτέλους ένα σώμα.
Η συνάντησή μας.
Που δεν θα είναι αρκέτή.
Που μένει εκκρεμής.
Που θα θέλω αυτό το ''λίγο ακόμη''
Λίγο ακόμη μαζί
Λίγο ακόμη μέσα στον εφήμερο ερωτικό χρόνο.

Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

το άρωμα

ήθελα να ήμουν άρωμα που βάνεις στα μαλλιά σου

για τη ζωή και το θάνατο
για τη στιγμή που οδηγούσα το βράδυ προς ένα άγνωστο μέρος
αλλά εσύ ήσουν δίπλα μου
και έβαζες μουσική
ενώ παράλληλα με προετοίμαζες για την επόμενη απότομη δεξιά στροφή

οι μέρες και οι νύχτες μας μυρίζουν έντονα
πότε καύλα και πότε μπαρούτι

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

Άχρωμες μέρες

Συνήθισα την απουσία και έμεινα μόνη
Αλλά και όταν είμαστε μαζί πάλι μόνη είμαι 
Αφού όλα θα τελειώσουν μια μέρα , τι να το προσπαθήσουμε
Ότι πιο αλήθινο έχω σκέφτει τον τελευταίο καιρό

Μετράω άδειες σελίδες ξαναγυρνώντας στο χθες
Ο χρόνος δεν περιμένει

Για την ήτ(τ)α